BHV als sleutel tot weerbaarheid: een nieuwe rol voor crisisbeheersing

Bedrijfshulpverlening (BHV) wordt al decennia gezien als de interne eerstehulporganisatie van bedrijven: gericht op beginnende branden, EHBO en ontruimingen. Maar in een tijd waarin Nederland zich moet voorbereiden op toenemende geopolitieke spanningen, cyberdreigingen en klimaatgerelateerde verstoringen, is dat traditionele beeld niet langer voldoende. Het NIBHV en WeerbaarNL pleiten dan ook voor een bredere, strategische rol van BHV in de crisisbeheersing van vandaag én morgen.

BHV als onderdeel van een organisatiebrede crisisaanpak

In het recente artikel op WeerbaarNL wordt duidelijk gesteld dat BHV’ers onderdeel zouden moeten zijn van een organisatiebrede crisisaanpak. Niet alleen in reactie op incidenten, maar ook in de voorbereiding, coördinatie en herstel. Dit vraagt om een cultuuromslag: van BHV als verplichting naar BHV als strategisch fundament van paraatheid.

Volgens het Nationaal Instituut Bedrijfshulpverlening (NIBHV) is deze verschuiving hard nodig. Veel organisaties, zeker die niet onder de BRZO-wetgeving vallen, zijn onvoldoende voorbereid op grootschalige verstoringen. Tegelijkertijd beschikken BHV-teams over waardevolle kennis van processen, gebouwen, risico’s en communicatie. Daarmee zijn zij een natuurlijke partner voor bredere paraatheidsstrategieën.

Precies hier ligt ook de verbinding met de Infra Capacity Alliance (ICA). ICA is opgericht om publieke én private partijen in staat te stellen gezamenlijk civiele capaciteit op te schalen tijdens schaarste, verstoringen of crisissituaties. Dat doen we onder het motto Whole of Society: weerbaarheid begint bij samenwerking tussen disciplines, sectoren en niveaus.

Van intern vangnet naar nationale crisisstructuren

De verschuiving die NIBHV voorstelt, van BHV als intern vangnet naar BHV als schakel in nationale crisisstructuren, sluit perfect aan bij de visie van ICA. BHV’ers kunnen bijvoorbeeld betrokken worden bij scenario-oefeningen, capaciteitsplannen of herstelstrategieën waarin ze verbinding maken met andere ICA-relaties, zoals veiligheidsregio’s, nutsbedrijven of infrastructurele dienstverleners.

Ook zien we kansen in kennisdeling. ICA beschikt over een groeiend netwerk aan paraatheidsexperts, die kunnen bijdragen aan de professionalisering van BHV in deze bredere rol. Denk aan gezamenlijke pilots, oefeningen of het opnemen van BHV-structuren in ICA-frameworks voor capaciteitsinzet.

Voor beleidsmakers en crisisorganisaties betekent dit een verbreding van het denken. In plaats van te focussen op klassieke rampenbestrijding, zouden we BHV moeten erkennen als de voorhoede van civiele paraatheid. Een goed opgeleid BHV-team dat weet wat te doen bij grootschalige uitval van energie, water of digitale infrastructuur kan het verschil maken, niet alleen voor de eigen organisatie, maar ook in ketens of regio’s.

De verbindende kracht van ICA

De uitdaging ligt nu in het organiseren van die verbindingen. ICA wil daarbij een rol spelen als verbinder, aanjager en platform. Want een Nederland dat zich wil voorbereiden op de crises van morgen, kan niet zonder de mensen die vandaag al weten hoe je snel handelt, rustig blijft en verantwoordelijkheid neemt.

En dat zijn, steeds vaker, de BHV’ers. Bovendien stopt hun bijdrage niet bij de bedrijfspoort. De vaardigheden die een BHV’er opdoet, van eerste hulp tot crisiscommunicatie, zijn ook inzetbaar in hun eigen buurt of wijk. Denk aan situaties waarin kritieke infrastructuur uitvalt, of waarin burgers snel georganiseerd moeten worden. Zo wordt de BHV’er niet alleen een schakel in de organisatie, maar ook een waardevolle speler in de bredere samenleving.

Bronvermelding